فولاد ابزار سرد کار (Cold Work Tool Steels)
این فولادها در گروههای فولادهای آلیاژ متوسط و پرآلیاژ قرار دارند و کروم به عنوان یک عنصر آلیاژی در تمام این فولادها قرار دارد و ترکیب کاربید کروم که ترکیبی کاملا مقاوم به سایش است، در این فولادها وجود دارد. از طرفی عنصر کروم نسبت به سایر عناصر آلیاژی، ارزان قیمتتر بوده و این فولادها برای ساخت ابزارهای صنعتی با دمای کار پایین مناسب هستند. فولادهای ابزاری سردکار به طور معمول برای ساخت ابزارهایی نظیر برش، خم، فورج سرد و موارد مشابه مورد استفاده قرار میگیرند، که دمای سطحی آنها در حین کار بیشتر از 200 درجه سانتیگراد نباشد. فولادهای ابزاری سردکار دارای خصوصیت هایی نظیر مقاومت بسیار بالا در برابر تنشهای ایجاد شده (تنش های حین ماشین کاری)، فرم پذیری عالی، سختی پذیری خیلی خوب، مقاومت به ضربه عالی، مقاومت به سایش زیاد، پایداری خوب در سختکاری، استحکام فشاری و ضربه ای عالی هستند. بطور کلی از فولادهای ابزار سرد کار میتوان در ساخت ابزار آلاتی نظیر اکستروژن سرد، میلههای تزریق، بوتههای برش، پانچها، ابزار کار با چوب، رولهای سردکار، ابزارهای فشار برای صنایع سرامیک، دارویی، قالبهای مارک زنی، قالبهای کشش سرد، سمبه و ماتریس، تیغ آسیاب، پرگارهای آهنی، ابزارهای اندازه گیری دقیق، قلاویز ها، مرغکها، ابزارهای پرداخت، قالبهای پولکزنی تحت شرایط حاد، قالبهای کششی عمیق، ابزار خان کشی، قالبهای سردکار، قالب های فورج سرد و موارد مشابه دیگر استفاده نمود. این فولادها در مقاطع گرد، چهارگوش و تسمه تولید میشوند و بایستی پس از تولید تحت عملیات پوسته برداری قرار گیرند تا لایههای سطحی که دارای عیوبی نظیر ترک، دکربوره شده و اکسیدهای سطحی است حذف شوند.
فولاد های ابزاری سردکار در سه گروه تقسیم بندی میشوند:
گروه (O) – فولادهای کم آلیاژ و سخت شونده در روغن
گروه (A) – فولادهای آلیاژ متوسط سخت شونده در هوا
گروه (D) – فولادهای سردکار پر کروم
مهمترین فولادهای این گروه عبارتند از:
1.2080-1.2210-1.2235-1.2363-1.2379-1.2419-1.2436-1.2510-1.2542-1.2550-1.2601-1.2767-1.2842
به علاوه، برای اطلاعات دقیقتر دربارهی کاربردهای فولادهای آلیاژی، خواندن مقاله کاربردهای فولاد آلیاژی را به شما پیشنهاد میکنیم.