فولاد DIN WN 1.1121 یا DIN Ck10 جزء فولادهای کم کربن (سمانته)، کم استحکام و شکل پذیر با قابلیت ماشین کاری است. سطح این آلیاژ با عملیات کربورایزینگ سخت می شود، در حالی که مغز آن نرم باقی می ماند. این آلیاژ برای ساخت اجزای دستگاه هایی که نیاز به سختی سطحی دارند و همچنین برای ساخت اتصالات با شکل دهی سرد استفاده می شود. این فولاد در مقایسه با سایر فولادهای کربنی از هدایت حرارتی بالایی نیز برخوردار است.
